Dinsdag 8 augustus

Hoi hoi,

Toch nog een blog van mij:) Aan het begin van deze reis was er het optimistische idee dat u daar thuis elke dag een samenvattende vlog van mij zou krijgen. Dit idee is echter bij één chaotische vlog gebleven maar gelukkig kunt u nu over alle verhalen lezen. Het is inmiddels al 23:00 en het belooft een korte nacht te worden. Morgen pakken we namelijk het vliegtuig terug naar Nederland na 10 dagen veel lol, hard werken en crazy fiesta’s .

Het schilderwerk bij de kerk in Appelina was gister al af en wegens controle konden we niet het weeshuis bezoeken.(we zijn ‘s middags nog wel even kort langs geweest om afscheid te nemen van de kinderen en de second hand shop te bekijken)

Atilla wilde ons die ochtend graag zijn varkensboerderij laten zien dus om 7:30 zaten we allemaal weer klaar voor het ontbijt om vervolgens met Atilla naar een afgelegen heuvelrug maar makkelijk wordt het ons natuurlijk niet gemaakt en een echte weg naar de boerderij was er dus niet. Atilla had een mooie Jeep maar daar passen natuurlijk geen 15 mensen in. Gelukkig wist Stefan hier een oplossing voor en met gevaar voor eigen leven zijn er wat mensen achter op de Jeep gaan hangen. Veel leuker dan in de Jeep natuurlijk!

Ik weet niet hoe dit voor de andere is geweest maar ik had de boerderij me heel anders voorgesteld. Het was niet één gebouw maar een aantal losse gebouwtjes en een enorme lap grond. Een deel was gereserveerd voor het verbouwen van mais voor de varkens en het andere stuk bestond eigenlijk volledig uit bloemen, struiken, hoog gras en andere planten zo hoog dat je de varkens niet kunt zien lopen. We hebben de varkens gevoerd en wat rondgelopen over het terrein maar de meeste tijd hebben we gespendeerd in het biggetjes verblijf.

Op de weg terug over de heuvel moest ik het eraan wagen en samen met Jesse achterop en Johan aan het stuur ben ik net niet dood gegaan achterop de Jeep. Wat voor de duidelijkheid geen luxe pick-up truck is waar je kunt zitten, nee je hebt een paar centimeter voor je voeten en twee buizen op het dak om je aan vast te klampen.

Vandaag was ook de laatste keer dat we onze dansjes, clownacts en spelletjes met de kinderen in Appelina konden doen, en ik durf wel te zeggen dat het weer een razend succes was. Niet allen kunnen die kinderen hard rennen maar ook hard zingen. Je wordt echt omver geblazen door het enthousiasme en volume.

De rest van de dag was het gewoon een beetje aanrommelen, opruimen en wachten op veel te kleine porties kebab.

Aan het eind moesten we er toch aan geloven en afscheid nemen van Atilla Adelle en Rhode. We hebben Rhode (nichtje van Atilla) een avond gegeven zoals wij die meestal hebben, de full EGH jeugd experience met een echte crazy fiesta danceparty in de woonkamer.

Al schrijvende zit ik hier nog bij de afterparty en ik vrees dat ik nu anderhalf uur verder toch maar moet gaan slapen want morgen moeten we 6 uur op:)

Lieve groetjes, en tot snel in Nederland